فرض کنید یک آدم سرشناس را برای اولین بار از نزدیک میبینید. ازش چی میپرسید؟

توجه کردید که آدم‌ها وقتی پول لازم دارند، می‌روند کار می‌کنند. و نمی‌روند درس بخونند؟ اصلا چنین ذهنیتی دارید که کسی بگه «ای وای! پول ندارم! بدوم برم مدرسه»؟

از اسم فیلم ممکنه در درجه اول یاد قیمت ملک و زمین بیفتید، اما اشاره ای که در فیلم به این عبارت میشه، هیچ ربطی به اینها نداره. ظرافت فیلمنامه و مهارت سعید روستایی در ساخت فیلم، باعث میشه که بعد از هر اتفاق متوجه بشید که داستان حالاها ادامه داره و باید منتظر بالا و پایینهای زیادی بود.

حتی در آن شبکه اجتماعی تخصصی هم بعد از حدود یک سال متوجه شدم بیشتر کسانی که سراغم میاند برای لایک زدن، افرادی تکراری هستند...